Sofilerimden Razı Mısın?

[-DERGAH-]

Urfalı bir Halilimiz vardı. Gerçekten hoş bir sofiydi. Onun bir duası vardı. Hz. Sultana o kadar aşıktı ki ; devamlı "Ya Rabbi benim canımı Sultanımdan önce al" derdi.Rabbım duasını kabul buyurdu ve Seyda Hz. lerinden önce darul bekaya göçtü. Gerçekten erkek sofilerdendi. O anlatmıştı.. :

Birgün Seyda hz.leri ile beraber hacca gittik.Mekke-i Mükerreme’de hacc farizasını yaptıktan sonra Medine-i Münevvere’ye avdet ettik. İlk gece uyku ile uyanıklık arasında bir ruya gördüm. Seyda hz.lerinin Babusselam kapısından girip pür edeple Peygamber (s.a.v.) efendimizin Markadına yöneldiğini gördüm. İki cihan serveri nur halesi şeklinde ayağa kalktı. Seyda hz.leri (k.s.a.) selam verip;

- Ya RasulAllah benim sofilerimin arasında Ebubekir (r.a.) meşrebinden olanlar vardır. Hz. Ömer (r.a.) meşrebinden olanlar vardır. Hz. Osman (r.a.) ahlakından olanlar vardır. Hz. Ali (k.v.) gibi olanlar vardır. Sofilerimden razı mısın?

RasulAllah (s.a.v.) efendimiz gülücükler saçarak mis kokuları saçarak tebessüm etti.

- Oğlum Raşid .. Ashabıma bir sorayım. dedi.

Ve rüya orada kesildi. Ertesi gün ben çok ağladım. Allah’a yalvardım.. ne olur bu rüyanın devamını göreyim diye. O gece tekrar istihare yaptım yattım. Rüyamın kalan kısmını şöyle gördüm.

Seyda ks. Hz leri gene babusselam kapısından girdi ve Allah rasulüne selam verdi.
Peygamber efendimiz bu sefer sahabileri ile beraber kalkmıştı. S.Muhammed Raşid hz lerine dönerek :

- Oğlum Raşid “Ene Raziye Sahabiye Raziye” ( Bende sahabilerimde müritlerinden razıdır) dedi.

Elhamdulillah.. Bu rüya beni çok sevindirdi.

Evet gardaşlar Urfada çok erkek sofi vardı Elhamdulillah .. Hele bir de Hamo dayımız vardı. Görünüşü hoş olmayan kısa boylu fakat kimsenin işine karışmayan kendi halinde bir Veli idi.. Menzil’de kahveye oturur, trafo misali elini işaret ettiği insanlar cezbeye düşerdi. Ölmeden evvel köyüne yakın bir tepede yatan bir Allah dostu varmış. O mubarek gelip,

- Hamo ben orda yalnızım vefat etiğinde vasiyet et de seni benim yanıma gömsünler. Oda peki der ve vefatından sonra oraya defnedilir…

Birde hafız Kemalimiz vardı. İki gözüde ama idi. Menzil’e geldiğinde o kadar kalabalığın içerisinde Sultanım diyerek Seyda hz lerini koklaya koklaya bulurdu. Bir gün kahvede sohbet ederken Hafız kemal ayağa kalktı. ve
- Sofiler, bizim güzel bir adetimiz vardı. Menzil’e gelirken arabanın içerisinde rabıta yapardık. Fakat şimdi Menzil’ e gelen otobüslerden rabıta kokusu alamıyorum ve bu beni çok üzüyor.

Şimdi kardeşler iki gözü ama olan bir insan bizlerin rabıta yapıp yapmadığını nasıl biliyor. Elhamdulillah bunların hepsi veli idi .. vefat etmeden bir gün evvel, hanımına

- Yarın menzile gideceğiz ben vefat edeceğim sultanım ne emrederse sende onu yapacaksın. demiş..

Ertesi gün ailesi ile birlikde Menzil’e gelmişler. Seyda hz.lerini ziyaretten sonra kahtada bir işleri çıkıyor. Menzil çıkışında taksi kaza yapıyor sadece Hafız Kemal alnından hafifce yaralanıp orada şehit oluyor. Cenazesi ailesine gösteriliyor. Bacımız şöyle diyor:

- Bu mu hafız Kemal ? Sultanımın canı sağolsun..

Hiçbir tepki göstermiyor. Elhamdulillah bacımızın sadakatına bakın…..

Şimdi Hafız Kemal Menzil’de defn olunmuştur…..

Alıntı