Kanserin Tedavisi

[-DERGAH-]

Malumunuz dinimizde bir hasta Tıbbın her imkanından faydalanmak zorundadır.

Efendimiz (S.A.V);

“ Hiçbir hastalık yok ki şifasını Allah (c.c) yaratmasın.” buyuruyor.

Demek ki önce Tıbba sonra Allah (c.c)’ ya havale etmek lazım.

Dinimizde büyü sihir yoktur yapanda yaptıranda tehlikededir. Sihirle büyüyle uğraşan kişileri tanır ve son anlarını hatırlarım ki hep perişan hatta ve hatta münkir olarak ölmüşlerdir. Bunlara bizzat şahit oldum.

Bir kardeşimizin hastalığından bahsetmek istiyorum. Bu kardeşimiz cemaat içinde çok sevilen herkesin iyiliğini isteyen yardımsever bir kişiliğe sahip sevecen birisiymiş.

Kardeşlerim Bakara Suresinin 155. ayetinde mealen

“Çaresiz biz sizi biraz korku, biraz açlık, biraz da mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltme ile imtihan edeceğiz. Müjdele o sabredenleri!”

buyuruyor.

Bu kardeşimizde kanser hastalığına mübtela olmuş. Fakat çok ilerlediği için tıp aciz kalmış velhasıl işi Allah’a kalmış. Arkadaşları çok üzgünler. Dualarda onun adı dillenir hatmelerde mürşitten istimdat istenir. Bir gün kardeşin birisi rüyasında Seyda Hz. leri ile zamanın Gavs’ının o hasta olan arkadaşının yanına geldiklerini. Zamanın Gavsı hasta olan kardeşin iki uyluğunun arasına elini sokarak koyun carı (Koyun carı: Koyunun doğumdan sonra çıkardığı pislik) gibi birşeyler çıkarır atar. Rüyayı gören kardeşe Gavs Hz. leri dönerek:

-“Bizi bunun için mi rahatsız ettiniz.” der

Ertesi gün rüyayı gören kardeşimiz duramaz ve hasta arkadaşının yanına gider.

Utana sıkıla:

-Rahatsızlığın nerenden?

İki uyluğu arasını göstererek

-Uyluğumun arasında kanser var der.

Bunun üzerine arkadaşına gördüğü rüyayı ve Gavs hz. lerinin sözlerini aktarır. Bundan sonra hasta olan arkadaş Allah’ın izniyle şifa bulur.

Doktor deyince yakinen tanıdığım bir doktor kardeşimin başından geçen bir olayı anlatmak isterim.

Bir gün seyda Hz. lerinin başında hizmet ediyorduk. Mübarek beni çağırdı bir kişiyi işaret ederek.

- Mutlaka adabını yaptır dedi.

- Peki dedim bir şey anlamamıştım. Adamı yatsı namazından sonra takip ettim. Adam doğruca aşağıya gidip yattı. Adabı yapmamıştı. Yanına yaklaştım kendisini kaldırarak:

- Adabı yapmadın hadi gel adabı yapalım dedim.

Hiç itiraz etmeden benimle beraber geldi ve adabını yaptı yattı.

Sabah olmuştu. Sabah namazından sonra Seyda Hz.leri adamı yanına çağırdı bende merakla yanlarına sokuldum.

Seyda Hz.leri buyurdu:

-Elimin altındaki kadınların her birine birer daire vereceksin onları serbest bırakıp bu işlerle uğraşmıyacaksın dedi.

Adam hemen peki dedi.Merakım artmıştı adama yaklaşarak Akşam Seyda Hz.lerinin kendisine adabını yaptırmamı söylediğini ve sabahda bu konuşmaya şahit olduğumu söyledim. Ve ne olduğunu sordum. Adam anlatmaya başladı:

-Ben genelev partonuydum. Emrimde kırk kadın bulunmaktaydı. Bir gün bir rüya gördüm. Nur yüzlü bir zat çabuk Menzil’e gel artık zamanın doldu dedi. Fakat bu rüyaya pek aldırış etmedim. Ama üst üste 3 kez aynı mübareği celalli bir şekilde görünce hemen buraya gelmek zorunda hissettim kendimi. Tövbe ettim ama tereddütlerim vardı adabı yapmak istemedim. Seyda Hz.leri bunu manen bilerek sizi gönderdi. Adabı böylece yaptım. Sabah namazından sonra ise sizinde işittiğiniz gibi bana kadınlara birer daire vermemi emretti. Gerçektende o kadınlar üzerinden 40 daire kazanmıştım. Artık her şeye tövbe ettim mürşidimi buldum elhamdulillah...

Alıntı