Mürşidin Huzurunda Ayağa Kalkmak Doğru mu?

[-DERGAH-]

Mürşidin Huzurunda Ayağa Kalkmak Doğru mu?

Bazı ilim sahipleri, sûfîlerin, mürşidleri huzurunda edep tutmalarını, edep ve tevazu göstermelerini aşırıya kaçmak olarak görürler ve Peygamber Efendimiz'in (s.a.v) şu meâldeki hadisini delil olarak gösterirler:

"İnsanları kendi huzurunda ayakta tutmakla sevinen kişi, cehennmdeki yerine hazırlansın." Ebû Davud, Edeb (h. nr. 5229); Tirmizî, Edeb, 13.

Ancak bu hadisin taşıdığı anlam çok farklıdır.Şöyle ki:

Sevmek kalbin bir amelidir.Sevmek, başkası hakkında zan beslemekle bilinmez.Eğer kişi, huzurunda insan bekletmekte seviniyorsa, zaten bu durum doğru olamaz.Ama böyle bir duygu taşımayan kişi hakkında, huzurunda ayakta bekleterek seviniyor diye düşünmek dopru değildir.

İmam Sûyûtî'nin talebelerinden olan Şemseddin Ömer b. Muhammed Sefîrî Halebî (ö. 956/1549) yazmış olduğu Şerhu Sahîh-i Buhârî adlı eserinde şöyle demektedir:

"İshak b. İbrahim-i Şehîdî (ö. 257/871) şöyle diyor:

Büyük hadis imamı Yahya b. Saîd-i Kattân'ı ikindi namazı kılarken gördüm.Mescidin minaresinin yanındaydı.Namazdan sonra sırtını minarenin duvarına yasladı.O sırada yanına Ali b. Medînî, Süleyman b. Davud, Ahmed b. Hanbel, Yahya b. Maîn ve bazı hadis âlimleri gelmiş; kendisinden hadis rivayet etmek için ayakta bekliyorlardı.Hepsi de akşam namazı vaktine kadar onun baş ucunda beklediler ve hadis dinlediler.Yahya b. Saîd-i Kattân onlardan hiçbirine, 'Otur' demedi.Adı geçen hadis âlimlerinden hiçbiri de ona saygı gösterdiklerinden ve mânevî heybetinden dolayı oturmak istemedi."

Günümüzde bazı âlimlerin, mürşid-i kâmillerin huzurunda edeple duran ve onlara sonsuz saygı ve sevgi gösteren sûfîler ve dervişler hakkında neden cahilce konuştuklarına gerçekten şaşırıyorum!

Bu ilmî gerçekleri neden okumuyorlar, niçim farklı yorumlar getiriyorlar ve hangi ilmî delillerle insanların fikirlerini ve gönül dünyalarını etkiliyorlar?Yukarıda isimleri geçen büyük âlimlerin davranışlarını acaba nasıl yorumluyorlar?

İsterlerse tasdik ederler, dilerlerse etmezler...

Allah'ın dostları, büyük âlimler, kâmil velîler davranışlarıyla ve yaptıklarıyla insanlara en güzel örneklerdir ve hayatları bunu ortaya koymaktadır.

alıntı